در طول تاریخ، زمینه هایی مانند صنعت، فناوری و مهندسی به منظور رفع نیازهای ناشی از افزایش جمعیت توسعه یافته است.

با افزایش جمعیت، ساختمان های بزرگتر و بلندتر مانند برج ها و ابر سازه های دریایی مانند سد و پل ها مانند پل کابلی شروع به ساخت و ساز برای رفع نیاز مسکن و حمل و نقل و تامین آب کردند.

علاوه بر این، ساختمان های با خواص ویژه ای برای استفاده های شلوغ مانند مراکز خرید، مراکز همایش، ساختمان های هنری به نام ساختمان دولتی یا اداری پدید آمده اند.

برای ایمنی جامعه و تاب آوری ، دوام این سازه ها عامل مهمی است. ساختمان هایی که مصالح استاندارد از جمله میلگرد لازم را در ساخت خود ندارند ممکن است عمر مفید کوتاهی داشته باشند و برای افراد ساکن در آنها خطراتی بخصوص در هنگام زلزله ایجاد کنند.

با توجه به بلایای طبیعی مانند زلزله و رانش زمین، یک ساختمان مستحکم در حفظ جان افراد در آن نقش دارد. به همین دلیل در سازه های ساختمانی از از میلگردهای فولادی و کامپوزیتی پر مقاومت کششی بین ۴۰۰ تا ۱۳۰۰ مگاپاسکال برای تقویت ساختار اسکلتی سازه های بتن مسلح استفاده می شود.

همانطور که مشخص است مصالح اصلی ساختمان ها بتن است. بتن در برابر کشش مقاوم نیست اما در برابر فشار و کمانش قوی است. بنابراین می توان آن را به سرعت تغییر شکل داد. دوام سازه توسط میلگردهای کششی تقویت می شود.

میلگرد مخفف میلگردهای تقویت کننده است. میلگردهای تقویت کننده همیشه از فولاد و جدیدا از کامپوزیت ماتریکس ساخته می شوند. این به دلیل ضرایب انبساط حرارتی مشابه فولاد و بتن است.

در حالی که ساختمان ها در حال ساخت هستند، میلگردهای فولادی و یا کامپوزیتی برای افزایش مقاومت در بتن قرار می گیرند و ایستایی ساختمان را در برابر بارهای وارده تضمین می کنند.

اگر بتن ساختمان در اثر بلایای طبیعی ترک بخورد یا بشکند، میلگرد فولادی یا کامپوزیتی ساختمان را پایدار نگه می دارد.

اغلب، میلگردهای کامپوزیتی و فولادی دارای سطوح و آج هایی تغییر شکل یافته جناغی یا مارپیچی برای ایجاد انتگرال بهتر و درگیری با بتن هستند که آن سطوح تغییر شکل یافته خطر لغزش میلگردها را در بتن را کاهش می دهد.

مانند سایر مصالح ساختمانی فولادی میلگرد را می توان بازیافت و خراش داد تا این ضایعات پس از فرآیند ذوب و اصلاح فروخته می شوند.