مقاوم‌سازی عرشه پل‌ها با استفاده از میلگردهای کامپوزیتی و فولادی، هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند. در اینجا یک مقایسه فنی بین این دو نوع میلگرد برای مقاوم‌سازی عرشه پل‌ها آورده شده است:

1. مقاومت به خوردگی

  • میلگردهای فولادی: میلگردهای فولادی در معرض خوردگی و زنگ‌زدگی به دلیل تماس با آب، رطوبت و مواد شیمیایی (مانند نمک‌های موجود در محیط‌های ساحلی یا جاده‌های برفی) هستند. این باعث کاهش طول عمر و نیاز به تعمیرات مکرر می‌شود.

  • میلگردهای کامپوزیتی: میلگردهای کامپوزیتی به طور طبیعی مقاوم به خوردگی هستند. مواد کامپوزیتی مانند فیبر شیشه یا کربن و رزین‌ها، در برابر آب شور، رطوبت و سایر مواد خورنده مقاومت زیادی دارند و نیازی به پوشش‌های ضد خوردگی ندارند.

2. استحکام و ظرفیت باربری

  • میلگردهای فولادی: میلگردهای فولادی به دلیل استحکام کششی بالایی که دارند، برای تقویت سازه‌های بتنی سنتی بسیار مؤثر هستند. این میلگردها در برابر تنش‌های کششی و فشاری قوی عمل می‌کنند و ظرفیت باربری بالایی را فراهم می‌آورند.

  • میلگردهای کامپوزیتی: میلگردهای کامپوزیتی به طور معمول دارای استحکام کششی بالا هستند، اما استحکام فشاری آن‌ها ممکن است نسبت به فولاد کمتر باشد. این میلگردها می‌توانند برای مقاوم‌سازی پل‌ها و سازه‌های بتنی مؤثر باشند، به خصوص در صورتی که نیاز به وزن کمتر و مقاومت در برابر خوردگی باشد.

3. وزن و حمل‌ونقل

  • میلگردهای فولادی: میلگردهای فولادی سنگین هستند و ممکن است حمل و نقل و نصب آن‌ها دشوارتر باشد. این وزن اضافی می‌تواند هزینه‌های حمل‌ونقل و نصب را افزایش دهد.

  • میلگردهای کامپوزیتی: میلگردهای کامپوزیتی بسیار سبک‌تر از میلگردهای فولادی هستند و این ویژگی باعث آسان‌تر شدن حمل‌ونقل و نصب آن‌ها می‌شود. این مزیت می‌تواند در پروژه‌هایی که نیاز به کاهش وزن کل سازه دارند، مفید باشد.

4. دوام و طول عمر

  • میلگردهای فولادی: طول عمر میلگردهای فولادی معمولاً به مدت زمان محافظت آن‌ها بستگی دارد. اگر از پوشش‌های ضد خوردگی استفاده نشود، میلگردهای فولادی ممکن است در معرض زنگ‌زدگی و آسیب قرار گیرند و نیاز به تعویض یا تعمیر داشته باشند.

  • میلگردهای کامپوزیتی: میلگردهای کامپوزیتی دارای دوام بالاتری هستند و در شرایط سخت محیطی مانند مناطق ساحلی یا مناطقی که آب شور وجود دارد، عمر طولانی‌تری دارند. آن‌ها تحت تأثیر خوردگی قرار نمی‌گیرند و در شرایط سخت به خوبی عمل می‌کنند.

5. هزینه

  • میلگردهای فولادی: هزینه تولید و نصب میلگردهای فولادی نسبتاً پایین است. همچنین هزینه تعمیرات و نگهداری آن‌ها در طول زمان بیشتر است، به ویژه در محیط‌های خورنده.

  • میلگردهای کامپوزیتی: میلگردهای کامپوزیتی به طور معمول هزینه اولیه بالاتری دارند، اما با توجه به عمر طولانی‌تر و کاهش نیاز به تعمیرات و نگهداری، هزینه‌های کلی ممکن است در طول زمان کاهش یابد. در پروژه‌هایی که نیاز به مقاوم‌سازی طولانی‌مدت دارند، استفاده از میلگردهای کامپوزیتی به‌صرفه‌تر است.

6. قابلیت شکل‌پذیری

  • میلگردهای فولادی: میلگردهای فولادی به راحتی می‌توانند به شکل‌های مختلف خم شوند و برای استفاده در انواع سازه‌ها انعطاف‌پذیر هستند.

  • میلگردهای کامپوزیتی: میلگردهای کامپوزیتی معمولاً دارای قابلیت شکل‌پذیری کمتری هستند و ممکن است در پروژه‌هایی که نیاز به خم کردن میلگردها برای نصب دارند، محدودیت‌هایی وجود داشته باشد. با این حال، میلگردهای کامپوزیتی ممکن است برای نصب در قسمت‌هایی که نیاز به دقت بیشتر و وزن کم دارند، مناسب‌تر باشند.

7. مقاومت در برابر حرارت و آتش

  • میلگردهای فولادی: میلگردهای فولادی در دماهای بالا می‌توانند ضعیف شوند و در برابر آتش مقاومت کمتری دارند. در معرض حرارت شدید، ممکن است خاصیت مکانیکی آن‌ها کاهش یابد.

  • میلگردهای کامپوزیتی: میلگردهای کامپوزیتی معمولاً در برابر حرارت و آتش مقاومت بهتری دارند، به خصوص میلگردهایی که از فیبر کربن یا شیشه ساخته شده‌اند. با این حال، برخی از رزین‌های استفاده شده در میلگردهای کامپوزیتی ممکن است در دماهای بسیار بالا آسیب ببینند.

نتیجه‌گیری:

  • میلگردهای فولادی برای پروژه‌های با بودجه کمتر و نیاز به استحکام بالا در شرایط محیطی معمولی مناسب هستند.

  • میلگردهای کامپوزیتی برای مقاوم‌سازی پل‌ها در شرایط محیطی سخت (مانند مناطق ساحلی، رطوبتی و مناطق با آلودگی بالا) یا در پروژه‌هایی که به کاهش وزن و طول عمر بالاتر نیاز دارند، گزینه بهتری هستند.

انتخاب بین این دو نوع میلگرد بستگی به شرایط خاص پروژه، بودجه، و نیازهای طولانی‌مدت سازه دارد.