در میلگردهای کامپوزیتی (مانند GFRP، CFRP یا BFRP)، الیاف و رزین دو جزء اصلی هستند که هرکدام وظیفه متفاوت اما مکمل دارند:

1. نقش الیاف (Fibers):

الیاف، بخش مقاوم و تحمل‌کننده نیروهای کششی در میلگرد کامپوزیتی هستند.
انواع الیاف شامل:

  • شیشه‌ای (GFRP): ارزان‌تر، مقاوم در برابر خوردگی، مناسب برای اکثر کاربردهای عمرانی.

  • کربن (CFRP): بسیار مقاوم، سبک، گران‌قیمت، مناسب برای پروژه‌های خاص با بار زیاد.

  • بازالت (BFRP): مقاومت بهتر در برابر حرارت و شرایط محیطی، قیمت متوسط.

  • آرامید (AFRP): مقاومت کششی بالا و چقرمگی زیاد، ولی حساس به نور UV و رطوبت.

نقش اصلی الیاف:

  • تأمین مقاومت کششی و برشی

  • تحمل بارهای وارده

  • کنترل ترک‌خوردگی در بتن

  • بهبود دوام و پایداری مکانیکی

2. نقش رزین (Matrix/Resin):

رزین نقش نگهدارنده و محافظ الیاف را ایفا می‌کند و ساختار کامپوزیت را یکپارچه می‌سازد.
رزین‌ها معمولاً از نوع اپوکسی، پلی‌استر یا وینیل‌استر هستند.

نقش اصلی رزین:

  • چسباندن الیاف به یکدیگر

  • انتقال تنش بین الیاف

  • ایجاد شکل نهایی میلگرد

  • محافظت از الیاف در برابر رطوبت، مواد شیمیایی، UV و سایر عوامل محیطی

  • تأمین چقرمگی و مقاومت ضربه‌ای

نتیجه نهایی (ترکیب الیاف + رزین):

  • الیاف = قدرت و مقاومت

  • رزین = انسجام، حفاظت و انتقال تنش

به‌طور خلاصه، اگر الیاف «عضله» میلگرد کامپوزیتی باشند، رزین «پوست و رگ» آن است که عملکرد کلی را ممکن می‌سازد.