استفاده از میلگرد کامپوزیتی در راه‌سازی (به‌ویژه در پل‌ها، روسازی بتنی، و دیوارهای حائل) به‌دلیل خواص برتر آن در برابر خوردگی و وزن سبک، رو به افزایش است. در ادامه کاربردها، مزایا و ملاحظات آن را بررسی می‌کنیم:

کاربردهای میلگرد کامپوزیتی در راه‌سازی:

  1. روسازی بتنی جاده‌ها (Concrete Pavement):

    • در روسازی‌هایی که در معرض رطوبت، نمک یا مواد یخ‌زدا هستند، میلگرد کامپوزیتی (عموماً GFRP) مانع از خوردگی و خرابی زودرس می‌شود.

  2. پل‌ها و دال‌های بتنی پل (Bridge Decks):

    • در عرشه پل‌ها که تحت تاثیر مستقیم بارهای ترافیکی و شرایط محیطی قرار دارند، میلگرد کامپوزیتی عمر مفید سازه را بالا می‌برد.

  3. دیوارهای حائل و گابیون‌ها:

    • در مناطق دارای خاک یا آب اسیدی، استفاده از میلگرد GFRP به جای فولادی توصیه می‌شود.

  4. فونداسیون‌های پل‌های کوچک و کانال‌ها:

    • در مناطقی با سطح بالای آب زیرزمینی یا مجاورت دریا، استفاده از میلگرد کامپوزیتی بسیار مؤثر است.

مزایای استفاده از میلگرد کامپوزیتی در راه‌سازی:

  • مقاومت کامل در برابر خوردگی (بر خلاف فولاد که در برابر کلرایدها و سولفات‌ها آسیب‌پذیر است)

  • وزن کمتر (تا ۴ برابر سبک‌تر از فولاد) → کاهش بار مرده و حمل‌ونقل آسان‌تر

  • عمر مفید بیشتر سازه

  • هدایت حرارتی و الکتریکی ناچیز → مناسب برای محیط‌های خاص (مثلاً نزدیکی خطوط برق)

  • شفافیت در رادار GPR → امکان بررسی بعدی لایه‌ها با رادار نفوذی زمین

ملاحظات و محدودیت‌ها:

  • مدول الاستیسیته پایین‌تر از فولاد → نیاز به طراحی خاص برای کنترل تغییر شکل

  • قیمت اولیه بیشتر (اما با در نظر گرفتن عمر مفید، مقرون به‌صرفه می‌شود)

  • عدم قابلیت خم‌کاری در محل → باید طبق نقشه از قبل خم شود

  • عدم چکش‌خواری → نیاز به اتصالات دقیق و مهندسی

نتیجه‌گیری:

میلگرد کامپوزیتی در پروژه‌های راه‌سازی به‌ویژه در مناطق مرطوب، ساحلی یا سردسیر (با استفاده زیاد از نمک‌های یخ‌زدا) می‌تواند جایگزینی بسیار مؤثر برای فولاد باشد و هزینه‌های تعمیر و نگهداری را در درازمدت کاهش دهد.